Terugblik seniorenmiddag 19 februari 2025
Woensdag 19 februari jl. was er weer een seniorenmiddag in de grote zaal van de Bethelkerk. Na het welkom, mededelingen en gebed was de Bijbellezing uit Psalm 146: ‘’De Heere is getrouw’’. We zongen Psalm 146: 1, 2, 3 en 5 op de wijs van Joh. De Heer.
Mw. Henrike Dankers uit Ede sprak met ons over ‘Leven met jong ouderverlies’. Zij heeft in 2019 een informatief en pastoraal boekje geschreven met de titel ‘Na zo lang nog, leven met jong ouderverlies’. Henrike was 9 jaar toen haar vader overleed. Deze ervaring was aanleiding voor haar onderzoek ‘Pastorale zorg aan volwassenen met jong ouderverlies’, als onderdeel van haar hbo-opleiding theologie. Zij interviewde tien volwassenen die op kinderleeftijd hun ouder(s) verloren door overlijden. Zij vertelden haar over de levenslange impact van zo’n verlies en over de manier waarop er naar hen is omgezien toen ze kind waren en nu ze volwassen zijn. Voor de volwassenen is het verlies onderdeel van hun levensverhaal, het is verweven met hun leven. In ‘leven met’ zit ook de kant van de mensen om hen heen. Pastoraal werkers, andere mensen uit de kerk, familie, vrienden, buren of zomaar reisgenoten die (mee)leven met volwassenen met jong ouderverlies. Omdat een kind door het verlies van zijn ouder iets ingrijpends heeft meegemaakt dat andere kinderen niet kennen, voelt het zich vaak alleen staan. Het onbezorgde van het kindzijn is ineens weggevallen. Verlies op kinderleeftijd is een trauma. Een kind in deze situatie heeft de loodzware taak om te rouwen en zichzelf te ontwikkelen. Dit is te zwaar en het kind probeert te overleven. Het grote stilzwijgen begint dan vaak. Dit heeft gevolgen voor het kind op volwassen leeftijd. Het kan vaak jaren duren voordat het inmiddels volwassen kind het verlies van toen gaat verweven in zijn leven nu. Dat heet ‘achterwaarts rouwen’. Rouwen in het hier en nu om een verlies dat jaren geleden plaatsvond. De pijn van het verlies kan onverwacht de kop opsteken. Na jaren goed functioneren kun je ineens instorten. Dit wordt vaak getriggerd door belangrijke momenten in je leven. Achterwaarts rouwen vraagt tijd, geduld en moed. En vertrouwen ‘dat na slechte tijden weer goede tijden kunnen komen’. Rouwen is hard werken. Rouwen kun je niet in je eentje, ook al is rouwen heel persoonlijk. Huilen is helend. Mensen kunnen veel betekenen. Zij kunnen geborgenheid en uitzicht bieden. Om iemand te troosten is ‘alleen maar’ luisteren vaak genoeg. Henrike reikte ons een aantal punten aan voor het kind en de volwassene, hoe om te gaan met jong ouderverlies. Er was volop gelegenheid om vragen te stellen.
Wij kunnen terugzien op een bijzondere en waardevolle middag.
We sloten deze middag af met het Lied /Gebed van Sytze de Vries, gezongen door Nely:
Als wij tot U bidden, Vader,
vragen wij geen kalm bestaan,
maar de kracht en de volharding
in vertrouwen voort te gaan.
De volgende seniorenmiddag is gepland op D.V. woensdag 16 april van 16.00 – 18.30 uur. Ds. J.E. de Groot zal een korte overdenking houden. Met elkaar zullen we een broodmaaltijd gebruiken.